بنام زندگی هر لحظه مردن

بجای آب و نان، خونابه خوردن

چرا باید چنین خونابه خوردن

تمام عمر خود را بار بردن

پرش پژمرده، از خونابه خوردن

تنش مسکین ز رنج دام بردن

چه غم گر شد مرا هنگام مردن

پس از صد گوسفند و بره خوردن

در بهاران سری از خاک برون آوردن

خنده ای کردن و از باد خزان افسردن

همه این است نصیبی که حیاتش نامی

پس دریغ ای گل رعنا غم دنیا خوردن

مشو از باغ شبابت بشکفتن مغرور

[...]