بگوئیم یکسر که شه زنده باد

کزین شاه ایرانیان گشت شاد

بنزد شهنشه زمین بوسه داد

بگفتا شهنشاه ما زنده باد

بگفتا خدا یار این بچه باد

که از روی خوبش دلم گشت شاد

همه راستگوی و همه نیکزاد

همه قلبشان از جهان بود شاد

جوان گفت شاها توئی شاهزاد

توانی همان دست بازو گشاد

منم دخت ایرانی پاکزاد

ز شاهنشهان است مارا نژاد

سواره بر اسبان تازی نژاد

سوی دشت بودند از بامداد

بگفتا شها صبح تو شاد باد

که شادیم ما از تو نیکو نژاد

همی پارسا و همی شاه زاد

همی راستگو و همی خوش نژاد

چو مهران بیامد زمین بوسه داد

بگفتا که شاه جهان شاد باد

سواره باسبان تازی نژاد

همه رخت رسمی ببر کرده شاد

سلام نظامی بدادند و شاد

بگفتند شاها نشد بامداد

درخت کهن شاخ و برگ زیاد

نبودی در او کارگر هیچ باد

همی خوب روی و همی پاکزاد

ز دو شاه بیدار دارد نژاد

سراسیمه آمد بر شاهزاد

ببیند که تا او چه فرمان بداد

چو آمد غلام و زمین بوسه داد

بگفتا که بانوی ما شاد باد

بگوئید مه مهر اینها بداد

بگفتا بنوشید و باشید شاد

همان دخت ایرانی پاکزاد

یکی خنجری زیر سر مینهاد

پزشک آمد و گفت ای شاهزاد

همیشه ز گیتی دلت شاد باد

همی دست برروی قلبش نهاد

بگفتا شها بر تو بس مژده باد