از دوست بهر چیز چرا بایدت آزرد

کین عشق چنین باشد گه شادی گه درد

گر خوار کند مهتر خواری نبود عیب

گر باز نوازد شود آن داغ جفاسرد

صد نیک بیک بد نتوان کرد فراموش

[...]

ای روی تو چو روز دلیل موحّدان

وی موی تو چنان چو شب ملحد از لحد

ای من مقدم از همه عشاق چون توی

مرحسن را مقدم چون از کلام قد

مکی به کعبه فخر کند مصریان بنیل

[...]

یا عزَّ اُقْسِمُ بِالَّذِی اَنَا عَبدُه

وَلَهُ الحجیجُ وَما حَوَت عَرفات

لا ابتَغِی بَدَلاً سِواکِ خَلیلةً

فَثِقی بِقَولی وَالکِرامُ ثقات

وَلَو اَنَّ فَوقی تربةً وَدَعَوْتنی

[...]

بس کی جستم تا بیابم من ازآن دلبر نشان

تا گمان اندر یقین گم شد یقین اندر گمان

در خیال من نیامد در یقینم هم نبود

نی نشانی کی صواب آید ازو دادن نشان

چندگاهی عاشقی برزیدم و پنداشتم

[...]