زنده است این کشته در آنجایگاه

بر مثال تو همی برند راه

ناگهان یک روز همچون تو براه

در رسید از دور در آنجایگاه

پرده او بر درید آنجایگاه

گرچه بی حد کرد اندر پرده راه

پیش بینم این زمان در پیشگاه

مر مرا این پیشگاه آمد پناه

چون تو واصل گشتهٔ اینجایگاه

بیش را در بیشتر چندین مخواه

هرکه دردی داشت او آمد براه

درد باید تارسی آنجایگاه

گرنه او بودی که کردی شرح راه

جملگی ماندی اسیر آنجایگاه

این بماند و او برفت آنجایگاه

او بدید و این بماند اینجا ز شاه

عشق جز حق را ندید آنجایگاه

جست او اندر عیان حق پناه

مرغکان چون آن بکردندی نگاه

آمدندی پیش آن جوهر براه

گرچه بسیاری کشیدی رنج راه

صبر کن یکدم تو نیز این جایگاه

چون تو آوردی مرا اینجایگاه

هم مرا بنمای اکنون کل راه

همچنان ناپخته است اینجایگاه

عاقبت دریافت وصل پادشاه

پرده را بردار ای گم کرده راه

تا کنم بیرون این پرده نگاه

چون تو فانی میشوی اینجایگاه

هم در آنجا گرد فانی پیش شاه

ای بسا درویش گشته پادشاه

کام خود دریافته در پیشگاه

ای بسا کاهل که ناگاهی براه

اوفتادند و شدند آن جایگاه

چند گویم راه باید کرد راه

تا رهی در عزّ و قرب پادشاه

بجان گر با زمانی اندرین راه

نباشد از فتوت جانت آگاه

ترا با عشق باید صبر همراه

که تاگردی از این احوال آگاه