چنان دان که شاهی و پیغمبری

دو گوهر بود در یک انگشتری

آفرین و مدح سود آید همی

گر به گنج اندر زیان آید همی

رستم از مازندران آید همی

زَینِ مُلک از اصفهان آید همی

بوی جوی مولیان آید همی

بوی یارِ مهربان آید همی

با کاروان حله برفتم ز سیستان

با حلهٔ تنیده ز دل بافته ز جان

من رفتم و فرزند من آمد خلف صدق

او را به خدا و به خداوند سپردم

به بینندگان آفریننده را

نبینی مرنجان دو بیننده را

اگر جز بکام من آید جواب

من و گرز و میدان و افراسیاب