زشت زشتست در ولایت شاه

گرگ بر تخت و یوسف اندر چاه

بد شود تن، چو دل تباه شود

ظلم لشکر ز جور شاه شود

در دست منی دست نیارم بتو برد

دردا که در آب تشنه می‌باید مرد

أَرَی مَاءً وَ بی عَطَشٌ شَدِیدٌ

وَ لَکِن لَا سَبیلَ إِلی الوُرُودِ

نای و چنگی که گربگان دارند

موش را خود به رقص نگذارند

زین نادره‌تر کجا بود هرگز حال‌؟

من تشنه و پیش من روان آب زلال