قوله تعالی: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان‌

یا أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ (۱) ای جامه در خود پیچیده.

قومی که ز هر چه دون ما پاک زدند

آتش ز غمان دل در افلاک زدند

از هر چه برون ماست چون دور شدند

بر عرش رسیده خیمه بر خاک زدند.

مرد یگانه را سر عشق میانه نیست

عشق میانه در خور مرد یگانه نیست‌

یا عشق، یا ملامت، یا راه عافیت

جز جان مرد تیر بلا را نشانه نیست

بسیار خلایقند جویان رهت

کشته شده عالمی بهول سپهت‌

تا بر مه چهارده نهادی کلهت

بینم کله ملوک در خاک رهت