بیا ساقی از خنب دهقان پیر

میی در قدح ریز چون شهد و شیر

نه آن می‌که آمد به مذهب حرام

میی که‌اصل مذهب بدو شد تمام

بیا باغبان‌، خرمی ساز‌کن

[...]

ای ز شب وصل گرانمایه‌تر

وز عَلَم صبح سبک سایه‌تر

سایه‌صفت چند نشینی به غم‌؟

خیز که بر پای نکو‌تر علَم

چون مَلِکان عزمِ شد آمد کنند

[...]

ای ز خدا غافل و از خویشتن

در غم جان مانده و در رنج تن

این من و من گو که درین قالب است

هیچ مگو جنبش او تا لب است

چون خَم ِ گردون به جهان در مپیچ

[...]