چو بر زد بامدادن بور گل‌رنگ

غبار آتشین از نعل بر سنگ

گشاد از گنج در هر کنج راز‌ی

چو دریا گشت هر کوهی طراز‌ی

دگر ره بود پیشین رفته شاپور

[...]

مغنی درین پرده دیرسال

نوایی برانگیز و با او بنال

مگر بر نوای چنان ناله‌ای

فروبارد از اشک من ژاله‌ای

بلیناس را چون سر آمد جهان

[...]

رهروی از جمله پیران کار

می‌شد و با پیر مریدی هزار

پیر در آن بادیه یک باد پاک

داد بضاعت به امینان خاک

هر یک از آن آستنی برفشاند

[...]