آمد آشفته بخوابم شبی آن مایه ناز

بروش مهر فزاو بنگه صبر گداز

وه چه شب، سرمه آهوی غزالان ختن

وه چه شب ، وسمه ابروی عروسان طراز

خواب نی زاویه داد در او والی حسن

[...]

منم آن سحر بیان کز مدد طبع سلیم

نبرد ناطقه نام سخنم بی تعظیم

منم آن مایه فطرت که گر انصاف بود

با وجودم نتوان گفت باندیشه فهیم

منم آن بحر لباب ز معانی که بود

[...]