چو از سروبن دور گشت آفتاب

سر شهریار اندرآمد به خواب

چه خوابی که چندین زمان برگذشت

نه جنبید و بیدار هرگز نگشت

چو از شاه شد گاه و میدان تهی

[...]

یکی رومئی بود میرین به نام

سرافراز و بارای و با گنج و کام

فرستاد نزدیک قیصر پیام

که من سرفرازم به گنج و به نام

به من ده دل‌آرام دخترت را

[...]