نه نقصانی پذیرد همچو جوهر

نه زان گردد مرو را حال دیگر

نه با چیزی بپیوسته‌ست دیگر

که پس باشند در هستی برابر

مثال او به زر ماند که از زر

کند هر گونه صورت مرد زرگر

یکی پیوند بَرباید به گوهر

منور گردد آن را در برابر

وگر چونین نبودی او به گوهر

نماندی روشنایی از برابر

هزاران گونه از هر جنس جان‌ور

همیشه حال گردانند یکسر

پدید آورد مردم را ز گوهر

برآن هم‌گوهران بر، کرد مهتر

نبات عالم و حیوان و گوهر

سراسر آدمی را شد مسخر

به هندی تیغ بستد هند و خاور

به ترکی جنگجویان روم و بربر

ستورش بود کشتی بخت رهبر

خدایش بود پشت و چرخ یاور

اگر ظلمت نبودی سایه‌گستر

نبودی قدر خورشید منوّر

زمینی نیست در عالم سراسر

ازو پژمرده‌تر از وی عجب‌تر

وزان پس مرد و مال آمد ز قیصر

چنان کاید ز کهتر سوی مهتر

به یک رویه ز چین تا مصر و بربر

شدند او را ملوک دهر چاکر

که را دیدی تو از شاهان کشور

بدین نام و بدین جاه و بدین فر

دهد یزدان بدان بنده سراسر

که او باشد بدان همواره درخور

به رادی هست از حاتم فزونتر

به مردی بهترست از رستم زر

چنان گوید زبان هفت کشور

که گویی زان زمینش بود گوهر

بدو با همسران مثل برادر

نباشد زادمردی زین فزونتر

خداوند جهان شاه دلاور

پدید آورد رسمی زین نکوتر