چون باز سفیده دم درین باغ

بنشست بر آشیانه زاغ

زاغان سیه ز سهم آن باز

کردند ز آشیانه پرواز

شد قیس چو باز صبحدم خیز

[...]

شیرین سخن شکر فسانه

کین قصه نهاد در میانه

افسانه پوست چون فرو خواند

از پوست برون چنین سخن راند

کان خورده چو دف طپانچه بر پوست

[...]

ای از علو قدر به کرسی نهاده پا

فرق مقیم فرش حریم تو عرش سا

مشکل رسد به دولت تقبیل سده ات

گردون اگر چه راست کند قامت دوتا

از طرف بامت ار نگرد پاسبان به زیر

[...]

بانگ رحیل از قافله برخاست خیز ای ساربان

رختم بنه بر راحله آهنگ رحلت کن روان

بندش ز زانو برگشا بهر حدی برکش نوا

ساز از نوای جانفزا بر وی سبک بار گران

ناقه ز الحان عرب آسوده از رنج و تعب

[...]

چو از تنوع اوضاع گنبد دایر

بیاض صبح نمود از سواد شب ظاهر

طلوع نیر خور رونق نجوم ببرد

هجوم نور قوی شد ضعیف را قاهر

شوند گمشدگان در نشیمن غیبت

[...]