×
وفایی مهابادی » دیوان فارسی » غزلیات » شمارهٔ ۲۷
ای راحت دل قوت روان لعل لبانت
خون شد دل مسکین ز غم سرو روانت
دورم ز تو بی خبر از خویش و لیکن
پیش منی و هیچ نبینم ز نشانت
۲ بیت