×
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » مدایح » شمارهٔ ۱۰ - برای دوست مسافری سروده شده است
ای بسته رخت و عزم سفر کرده زین دیار
یک کاروان دل پی او گشته رهسپار
او همچون مهر کرده غروب و ستارهوار
ما را سپید در ره او چشم انتظار
گر نیست آفتاب فلک پوی از چه روی
[...]
۳۶ بیت