نه بر من و بر بندگی من بخشای

نه بر به پرستندگی من بخشای

شکرانه نیروی خداوندی خویش

بر عجز و فروماندگی من بخشای

یارب گنهم اگر کم ار بیش ببخش

بیش و کم از آینده و از پیش ببخش

آلایش من به پاکی خود بزدای

بر خواری من به عزت خویش ببخش

حاشا نه ز خود شرم و نه از یزدان باک

زآلایش من در گذر ای ایزد پاک

خاک ار یازد دست تمنا بر عرش

عرش ار ساید روی شفاعت بر خاک

آن روز که نوبت حساب است مرا

تن ز آتش دل در تب و تاب است مرا

از آتش دوزخ ار گذشتن باید

شک نیست که پل آن سوی آب است مرا