بکسار نبید چند با ما

بنشین و دمی بخند با ما

بنگر که چه کرد از تعدی

دور فلک بلند با ما

از نیش و سرو چه کرد ناگه

[...]

من حکایات برد لیلتها

خمدت الشتاء مقلوبة

قد هممنا بشربها فاذا

جمدت فی الاناء مشروبة

نتوان خورد اندرین موسم

با حریفان دگر شراب و کباب

زانکه از فرط قوت سرما

خامد و جامد است آتش و آب

چرخ و زمین ز برف و ز یخ کرد برگ و ساز

در پوش پوستین که دی آمد ز در فراز

بس مومن بهشتی کز خوف رنج دی

خواهد که در میان جهنم شود دراز

هست از کمال شدت سرما در آبگیر

[...]

معلوم من نشد که جوان تا کجا دوید؟

در جام وی چه کرد جهان، زهر یا نبید؟

در آفتاب بادیه محنت اوفتاد

یا در حریم سایه دولت بیارمید؟

هنوز برگ گل عارض ارغوانی بود

هنوز صاف قدح آب زندگانی بود

هنوز باغ حیات و هنوز راغ وجود

در ابتدای دم دولت جوانی بود

فقلت للنفس سیری فی دجی الغسق

الی انقراض الدجی من اول الفلق

و الاض توطا بالاقدام من کسل

والریح یفتح منها کل منفلق

معلوم من نشد که بر آن پیر خوشزبان

ناگه چه کرد بی سبب از ناخوشی جهان؟

اندر کدام خطه شد از چرخ درون نگون

و اندر کدام خاک شد از بخت بد نهان؟

ای اهل علم عقل ازین داوری بریست

بر حکم کردگار جهان این چه داوریست

معلوم نیست نزد شما کاین نذیر مرگ

اندر میان خلق چو طاف هر دریست

هر سر نهاده ای که درین خاک تیره هست

[...]

درین عزا و مصیبت چه جای خرسندیست؟

سکون عقل درین ره نه از خردمندیست

عزا و ماتم این پیشوای اهل ورع

برون ز رتبت مقدار و چونی و چندیست

مبند دل بعروس جهان تو از شهوت

[...]

این چه بانگ و خروش و آه قوی است؟

بر کسی کو امام یا علوی است

آنچه امروز حادث است از مرگ

در سرای کهن نه رسم نوی است

زانکه در کاس لامحال اجل

[...]

در تربتش پدید، امارات فرخی

اهل بهشت گشته ازومرد دوزخی

پیراسته چو طره ترکان خرگهی

آراسته چو عارض خوبان خلخی

چیست آن معشوقه ای کورانه خاص است و نه عام؟

با حریفان سربسر یکسان بود در ابتسام

گاه در تیمار یار و گاه در دیدار خود

خوش همی خندد مقیم وزار می گرید مدام

در پناه وصل او یکرنگ باشد روز و شب

[...]

آن چسیت چورخساره عشاق مذهب؟

مجلس بوی آراسته و بزم مرتب

تابنده چو ما هست و درخشنده چو خورشید

رخشنده چو برق است و نماینده چو کوکب

روح است گه نازش و سرمایه او چشم

[...]

ای آفتاب طلعت تو مشتری محل

امروز مر تراست در آفاق عقد و حل

که بسترت ز آتش و گه چادرت ز آب

گه خازنت زمین و گهی مادرت جبل

روی تو روز تیره من کرد پر ز نور

[...]

ای طلعت تو نحس تر از صورت زحل

وی خوی تو نفایه وای نیک تو بدل

احباب را ز مهر تو با یکدیگر نفاق

ز هاد راز عشق تو با یکدیگر جدل

مر مرد را توئی بهوی سائق قضا

[...]

معلوم من نگشت که ایام خود چه کرد؟

با وی سپهر منقلب و بخت بدچه کرد؟

از وی قضای مبرم و حکم ازل چه خواست؟

با وی حوادث فلک بیخرد چه کرد؟

هر که در ادب را طلب نکند

بر بساط شرف طرب نکند

نور روز یقین کجا بیند

آنکه در دیده کحل شب نکند

ادب آموز، گرت می باید

[...]

من لیس یبکیه ناصحوه

یضحک من حاله عداه

و اخسر الناس من یواری

خاتم عقباه مبتداه

ادبه حادث اللیالی

[...]