چو شد مسلم اندر بهشت برین

زفرو شکوهش تهی شد زمین

به فرمانده ی کوفه ابن زیاد

یکی گفت زان مردم پر فساد

که درکوفه ازمسلم نامدار

[...]

شریح آن دو تن را به غمخواریا

چنین گفت بامویه و زاریا

که ازگریه لختی درنگ آورید

دل خود کم ازدرد تنگ آورید

بدانید فرمانده ی این دیار

[...]

کنون بایدم داستان یاد کرد

ازآن بنده کش بوذر آزاد کرد

درآن روزگاری که خیرالانام

سفر کردی از مرز بطحا به شام

یکی بنده پاک طینت خرید

[...]

چو بشنید آوای او دخت شاه

که بد فاطمه نام آن بی پناه

تن نازکش زار و رنجور بود

غمین بود کز باب خود دور بود

همه روزه اش دیده بر راه بود

[...]

سر از برج محمل چو مهر از سپهر

برون کرد و گفتا پر از خشم چهر

که هان ای گروه تبه روزگار

که پیوسته تان بر کژی رفته کار

چه دارید افغان و زاری؟ خموش

[...]

بدو باز گفتند فرمان شاه

شکفته رخ آمد یل رزمخواه

یکی انجمن چون یکی بوستان

به کاخش بیاراست از دوستان

سلام شه دین بدیشان رساند

[...]

که آیند یاران ما بهر جنگ

و گرنه ز دشمن شود کار تنگ

پسندید مختار گفتار مرد

بفرمود تا پی توانی چو کرد

برآیند بر بام، گردنکشان

[...]

نگه چون سوی خوب دیدار او

فکندم گرستم زتیمار او

به پوزش ببوسیدمش پا و دست

مرا دید چون آن شه حق پرست

بفرمود ای پیرو یکدله

[...]