شب پاسی را هر آنکه آماده کند

باید که به جام نیلگون باده کند

تاریخ زه مادر فیروز اینست

گربه به فراش موش سه زاده کند

ای دوست بیا مسند اوقات ببین

بیداد و طمع ز قاف تا قاف ببین

این نایب صدر و فخرالاشراف ببین

در قاف قضا دو تن دو سر قاف ببین

ای نصر خدا مرا به مقصود رسان

مگذار شوم رهین خویشان و کسان

تو قلب و زبان مستشاری امروز

والمرء باصغریه قلب و لسان

احزاب فتاده اند در خط جنون

هر لحظه به رنگی شده چون بوقلمون

با اینکه ندانند برون را ز درون

کل حزب بما لدیهم فرحون

عبدالله راد امیر روشن دل ورای

چون عزم سفر کرد بجاوید سرای

زد کلک امیری پی تاریخ رقم

«ابنای ادب یتیم گشتند ایوای »