چون رسولانش ده گام به تعجیل زنند

قیصر از تخت فرو گردد و خاقان از گاه

این ولایت ستدن حکم خدایست ترا

نبود چون و چرا کس را با حکم اله

اینچنین سنگدلی، بی‌حق و بیحرمت جفت

شاه مسعود مبیناد و میفتاد به راه

همه شاهان را خاک کف پای تو کند

از بلاد ختن و بادیهٔ زنگ و هراه

اندر آن دریا وان آب و وحل درماند

که برون آمد از آنجا، نتواند به شناه

بامدادی که زمین بوسه دهندش پسران

چهل و اند ملک بینی با خیل و سپاه

خجل از خاک درش نافهٔ تاتاری

... این مصرع ساقط شده ...