دگر چون روز سر برزد ز کهسار

ز مردم دیو شب شد ناپدیدار

پری رویان مریم روی از سیر

همه گشتند پنهان جمله در دیر

نشستند آن ندیمان گرد شیرین

[...]

پس از ترتیب خسرو چون بپرداخت

به خلوت خواند شیرین را و بنواخت

نخستین گفت ای چشم مرا نور

مباد از تو مهین بانو دمی دور

میفتا عارضت از آب هرگز

[...]