گنجور

سلیم تهرانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۷

 

در آشوب جهان، کشتی پر از صهباست مستان را

دریغا نوح کو، تا بنگرد سامان طوفان را

ز خم خسروی مگذر کزو گل می توان چیدن

به فرق خسروان زن، لاله ی کوه بدخشان را

صدف نبود که از گرداب در چشم تو می آید

[...]

۱۷ بیت
سلیم تهرانی