کافی دین و دولت ای صدری

که جنابت سپهر آیاتست

روح پروردهٔ ضمیر مرا

تا مدیح تو ورد اوقاتست

حرز دوشیزگان پرده غیب

[...]

ای خداوندی که دائم پیر چرخ

همچو دولت در هوای جاه تست

خاک درگاهت، امامی، بنده وار

چون فلک در سایه درگاه تست

زنده گردانش که جانش در جهان

[...]

والا عمید دولت و دین ای که بر سپهر

در بندگیِّ خانه ی تو تیر می رود

بی رونق است کارم و در خدمتت بشرح

نزدیک هفته ایست که تقریر می رود

چون می رود ز خدمت تو کار اهل فضل

[...]

کید حسود اگر به مثل کوه آهنست

بگدازد از مهابت چین جبین من

ور خبث جهل پرور او سحر سامریست

عاجز شود ز معجز رای رزین من

ثعبان سحر خبث اعادیست کلک نظم

[...]

بنگار سبک دوازده، ده را

وآنکه بدو جا دوازده گردان

تصحیف کن آن دو قسم را و آنگه

ماری بمیان قسمها بنشان

آن لحظه که مار، مار گردانی

[...]

زهی تیر لفظ ترا گاه معنی

خرد ترکشی کرده و روح کیشی

کرا خواند روح القدس روح گیتی

کرا در سخن بود با وحی خویشی

بخاک درت کز فلک پاسخ آید

[...]

پریرخی که سوم حرف نام او عددیست

که مال آن عدد او راست اول و ثانی

همان عدد را در حرف آخر نامش

چنانکه ضرب کنی گرد و حرف گردانی

ز نام او شوی آگاه و نام مادر او

[...]

رخ تو روضه بهشت برین

نقشت آب نگارخانه چین

جام جنت نماشدی که نمود

عکس خلد خیال ماء معین

باغ و دریات در نشیب و فراز

[...]