خواهم از نظم ده لیل و نهار

مدد مدحت شه گرچه نیاید به شمار

آنکه در رزم دلش خنده کند بر فولاد

وانکه در بزم کفش طعنه زند بر ابحار

آنکه در منقبتش ایزد بی چون گویاست

[...]

دوشم خرد به طعنه بگفت ای تباه کار

نیکو شدی ز فعل بد خویش شرمسار

بگداخت از خجالتم از بس که یاد کرد

نا اهلی من و نعم و لطف شهریار

تا صبح درمیان من و او نبرد بود

[...]