|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساس اندوه و سوختن دل شاعر به خاطر یاد محبوبش اشاره دارد. شاعر از داغها و دردهایی صحبت می‌کند که به خاطر غیبت و بی‌توجهی معشوقش به جانش وارد شده است. او تشبیه‌هایی می‌زند تا نشان دهد چگونه عشق و امیدش مثل گل یا دانه‌ای در آتش سوخته است و حتی باغ هم تحت تاثیر این بی‌توجهی قرار گرفته و می‌سوزد. احساس عمیق درد و حسرت در این ابیات به وضوح حس می‌شود.
هوش مصنوعی: به یاد زیبایی تو، دل من از شدت دلتنگی و ناله سوخته است. چه بر درد و غم‌هایی که بلبل‌ها در دل چمن دارند و در عذابند.
هوش مصنوعی: در سال‌های دشواری که امیدی به سرسبزی نیست، زندگی من همچون دانه‌ای از آتش بی‌توجهی سوخته و نابود شده است.
هوش مصنوعی: به جایی رسیدم که ناله و فریاد در آنجا به شدت رواج دارد، به طوری‌که زیبایی‌های طبیعی و گل‌های باغ از دل زخم چشم بد بلبل جراحت دیده و گرفتار آتش شده‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.