|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به اهمیت humble بودن و خاکساری اشاره میکند. او میگوید که اگر میخواهی آبرو داشته باشی، باید مانند خاشاک در گمراهی باشی و در مسیر زندگی، در برابر چالشها مانند نقش پا در خاک باقی بمانی. همچنین، تأکید میکند که بدون تجربه درد و زخم، مانند آیینهای بیجوهری خواهی بود، و برای دستیابی به ارزشهای عمیق، باید با زخمهای زندگی آشنا شوی. بهطور کلی، این شعر به مفهوم تواضع و یادگیری از تجربیات زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی آبرو و اعتبار داشته باشی، باید مانند برگ خشک دریاچهای باشی که به هر طرف میچرخد و میرقصد. در این صورت، خود را با تغییرات و نوسانات محیط وفق بده و بیخانمان و بیطرف باقی نمان.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی به کعبه (محل عبادت) نزدیک شوی، باید humildity و تواضع داشته باشی. مانند ردپایی که بر روی زمین میماند، در این مسیر دلنشین با فروتنی و خاکساری حضور داشته باش.
هوش مصنوعی: سینهای که زخم نشده، مانند آیینه است که به خاطر خالی بودنش هیچ جلوهای ندارد. اما هنگامی که زخم تیغی به گوهر برخورد کند، مانند گریبان چاک میشود و زیباییاش نمایان میگردد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.