شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۹ یاری که چنان است خلیلش خوانند چون مظهر اسماست جمیلش خوانند یاری که بود جمیل مانند خلیل شاید که جهانیان جلیلش خوانند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی یاری است که به زیبایی و بزرگی مشهور است. او به عنوان مظهر صفات زیبا شناخته می‌شود و دیگران نیز او را جلیل و بزرگ می‌نامند. به طور کلی، این شعر بر اهمیت شخصیت و زیبایی این یار تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: دوستی که ویژگی‌های برجسته‌ای دارد، به خاطر صفات نیکو و زیبایی‌هایش مورد ستایش قرار می‌گیرد و به عنوان یک دوست خاص شناخته می‌شود.
هوش مصنوعی: دوستی که زیبایی‌اش همچون خلیل است، می‌تواند به قدری بزرگ و برجسته شود که مردم او را بزرگ و محترم بنامند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.