شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۴۸ سمع و بصر و لسان و دست و پایم چون او باشد به لطف او بر پایم از جود وجود او وجودی دارم جاوید به آن وجود او می پایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، سخن از این است که تمامی حس‌ها و اعضای بدن انسان، به لطف و رحمت خداوند پابرجا هستند. وجود انسان نیز نتیجه‌ی بخشش و کرم الهی است و او با وجود خود به انسان معنا و جاودانگی می‌بخشد.
هوش مصنوعی: حس شنوایی و بینایی و زبان و دست و پای من با کمک او به خوبی کار می‌کنند و به لطف او است که همچنان فعالیت می‌کنند.
هوش مصنوعی: به دلیل رحمت و کرم او، من وجودی پایدار و جاویدان دارم که به واسطه وجود او به زندگی‌ام ادامه می‌دهم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.