شاه نعمتالله ولی » دوبیتیها » دوبیتی شمارهٔ ۲۶۲ شمع خوشی افروختی عود دل ما سوختی از بهر بزم عاشقان شمعی ز نور افروختی جز عاشقی کاری دگر از ما نمی آید دگر زیرا که از روز ازل ما را چنین آموختی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به شمعی اشاره میکند که برای خوشحالی و عشق افروخته شده و این شمع دلهای عاشقان را روشن میکند. او اشاره میکند که جز عاشقی، در زندگیاش کار دیگری ندارد و این را از ابتدا آموخته است.
هوش مصنوعی: شمعی روشن کردی که شادی و روشنایی بیاورد، ولی در عوض دل ما را سوزاندی. برای جشن و شادی عاشقان، تو شمعی از نور روشن کردی.
هوش مصنوعی: ما هیچ کار دیگری جز عشق ورزی از دستمان برنمیآید، چون از آغاز، این را به ما آموختی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.