شاه نعمت‌الله ولی » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۲۲ دردمندانه طبیبی می طلب زان شفاخانه نصیبی می طلب دُرد دردش نوش می کن همچو ما خوش دوایی از حبیبی می طلب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد و رنج خود سخن می‌گوید و به دنبال پزشکی است که بتواند آلام او را درمان کند. او احساس می‌کند که مانند دیگران دردی دارد و به دنبال دوایی از محبوبش است تا این درد را بهبود بخشد.
هوش مصنوعی: کسی که رنج می‌برد، دکتری را می‌خواهد تا از آن شفاخانه نصیبی به دست آورد.
هوش مصنوعی: درد او را به شیرینی تحمل می‌کند، مثل ما که داروی خوشگوار از دوست می‌خواهیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دردمندانه طبیبی می طلب
زان شفاخانه نصیبی می طلب
دُرد دردش نوش می کن همچو ما
خوش دوائی از طبیبی می طلب
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.