هوش مصنوعی: این شعر به پرسش از وجود و ماهیت ناظر و منظوری میپردازد که در عالم وجود است. شاعر اشاره میکند که همه چیز در دریا و وجود او غرقه است و میپرسد که آیا اصلاً چیزی به نام اسم و رسم و دریا وجود دارد یا نه. در واقع، این اشعار به معنای عمیق و عرفانی وجود و عدم، ناظر و منظور پرداخته و از پیچیدگیهای آن سخن میگوید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به پرسش از وجود و ماهیت ناظر و منظوری میپردازد که در عالم وجود است. شاعر اشاره میکند که همه چیز در دریا و وجود او غرقه است و میپرسد که آیا اصلاً چیزی به نام اسم و رسم و دریا وجود دارد یا نه. در واقع، این اشعار به معنای عمیق و عرفانی وجود و عدم، ناظر و منظور پرداخته و از پیچیدگیهای آن سخن میگوید.
هوش مصنوعی: در آن مکان نه ناظری وجود داشت و نه هدفی، و هیچچیز از بین نرفته بود.
هوش مصنوعی: همهی دریاها در وجود او غرق شدهاند، زیرا اسم و نشانهای از دریا چه ارزشی دارد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عشق را امروز و فردا کی بود
کفر و دین اینجاوآنجا کی بود
ناظر و منظور آنجا کی بود
بود و هم نابود آنجا کی بود
هفت دریا غرقه اندر بحر او
بلکه اسم و رسم دریا کی بود
کاشیانشان این تن خاکی بود
سیرشان در جو افلاکی بود
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.