|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به احساسات درونی خود اشاره میکند. او میگوید که وقتی به چهرهی خود نگاه میکند، از ترس نمیتواند چشمش را ببندد. همچنین به دیدهی شوخچشم خود میگوید که با وجود اینکه سالها کارهای بدی مرتکب شده، همچنان نیکی و زیبایی را در او میبیند. این شعر به تضاد میان اعمال گذشته و احساسات فعلی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: وقتی که به خودم نگاه میکنم و میخواهم چشمهایم را ببندم، از ترس نمیتوانم حتی یک لحظه چشم بر هم بگذارم.
هوش مصنوعی: ای چشمی که به زیباییها مینگری، من سالها در زندگیام به اشتباهات پرداختهام اما هنوز بر خوبیهای تو چشم میدوزم و آنها را فراموش نکردهام!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.