سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۳ در مرگ حیات اهل داد و دینست وز مرگ روان پاک را تمکینست نز مرگ دل سنایی اندهگینست بی مرگ همی میرد و مرگش زینست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت به این موضوع اشاره دارد که مرگ برای اهل داد و دین آغاز حیات واقعی است و روح پاک در آن آرامش می‌یابد. همچنین می‌گوید که دل سنایی به خاطر مرگ ناراحت است، اما در واقع از آنجا که زندگی بدون مرگ قابل تحمل نیست، مرگ جزئی از زندگی است.
هوش مصنوعی: مرگ برای کسانی که در پی عدالت و دین هستند، به معنای حیات جدیدی است. همچنین، روح‌های پاک در برابر مرگ آرامش و تسلی دارند.
هوش مصنوعی: دل سنایی از مرگ ناراحت و غمگین است، اما حتی بدون مرگ هم او در درون خود احساس مردن می‌کند و دلیل این احساس نیز همان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آنرا که فنا شیوه و فقر آیینست
نه کشف یقین نه معرفت نه دینست
رفت او زمیان همین خدا ماند خدا
الفقر اذا تم هو الله اینست
این مشک سیه که یار را بالینست
پیرایه ماه و زینت پروینست
زلف سیهت بلای من چندنیست
باز این چه بلای خط مشک آگینست
آن روز که بیش با من او را کینست
بیشش بر من کرامت تمکینست
گویم به زبان نخواهمش گر دینست
شوخیست که می کنم چه جای اینست
هشیار اگر زر و گر زرین است
اسب است ولی بهاش کم از زینست
هر کو به خرابات نشد عنین است
زیرا که خرابات اصول دینست
بسمل که سخن طراز مهرآیین ست
ارزش ده آن و مایه بخش این ست
او پادشه ست گر سخن اقلیم ست
او پیشروست گر محبت دین ست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.