هوش مصنوعی: در شعری که ارائه شده، شاعر آرزو دارد که حتی اگر دنیا را به اندازه یک خاشاک (خاشه) داشته باشد، مانند دیگران به آن قماشه (پوشش) دست یابد. او همچنین از حالت خود به عنوان یک لولی (کسی که بی‌سرپرست و رهاست) سخن می‌گوید و به بدبختی خود اشاره می‌کند، به طوری که حتی اگر مرغی یا سگی برای همراهی داشته باشد، احساس تنهایی و فقدان را همچنان تجربه می‌کند. در کل، این شعر احساس ناامیدی و تنهایی شاعر را منتقل می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در شعری که ارائه شده، شاعر آرزو دارد که حتی اگر دنیا را به اندازه یک خاشاک (خاشه) داشته باشد، مانند دیگران به آن قماشه (پوشش) دست یابد. او همچنین از حالت خود به عنوان یک لولی (کسی که بی‌سرپرست و رهاست) سخن می‌گوید و به بدبختی خود اشاره می‌کند، به طوری که حتی اگر مرغی یا سگی برای همراهی داشته باشد، احساس تنهایی و فقدان را همچنان تجربه می‌کند. در کل، این شعر احساس ناامیدی و تنهایی شاعر را منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر می‌توانستم مانند دیگران در دنیا چیزهایی داشته باشم، حتی به اندازه‌ی یک تکه نی (خاشه)، خوشحال بودم.
هوش مصنوعی: مرا همچون لولی تصور کن، وگرنه اگر مثل لولی نباشم، حتی می‌توانم به شکل کبک، سگ یا یک جسد نیز درآیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.