هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و اثرات آن بر خود سخن میگوید. او اشکهایی که به خاطر عشق ریخته میشود را تشبیه میکند به یک پیمانه و همچنین از سوزی که عشق به دل او میآورد، یاد میکند. او به این نکته اشاره دارد که امروز هم به اندازه گذشته در خانه عشق حضور دارد و در این حالت، همگان را هشیار و خود را دیوانهی عشق میبیند.
هوش مصنوعی: من چشمی دارم که پر از اشک است و این اشک، نشان عشق من است. همچنین، جانی دارم که به خاطر عشق مانند پروانهای میسوزد و در تلاش برای وصال معشوق است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و اثرات آن بر خود سخن میگوید. او اشکهایی که به خاطر عشق ریخته میشود را تشبیه میکند به یک پیمانه و همچنین از سوزی که عشق به دل او میآورد، یاد میکند. او به این نکته اشاره دارد که امروز هم به اندازه گذشته در خانه عشق حضور دارد و در این حالت، همگان را هشیار و خود را دیوانهی عشق میبیند.
هوش مصنوعی: من چشمی دارم که پر از اشک است و این اشک، نشان عشق من است. همچنین، جانی دارم که به خاطر عشق مانند پروانهای میسوزد و در تلاش برای وصال معشوق است.
هوش مصنوعی: امروز من همان دیروز هستم، در دنیای عشق هوشیار و آگاه، در حالی که همه جهان در هیاهوی عشق دیوانه و شیدا هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.