هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به مقایسه شمع و پروانه می‌پردازد و بیان می‌کند که شمعی که جلوه‌ای از محبت و عشق تو دارد، نمی‌تواند به اندازه عشق تو نورانی باشد. همچنین، او از زیبایی‌های عشق و وصال سخن می‌گوید و به زلف معشوق اشاره می‌کند که همچون قندیل در شب عشق می‌درخشد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به مقایسه شمع و پروانه می‌پردازد و بیان می‌کند که شمعی که جلوه‌ای از محبت و عشق تو دارد، نمی‌تواند به اندازه عشق تو نورانی باشد. همچنین، او از زیبایی‌های عشق و وصال سخن می‌گوید و به زلف معشوق اشاره می‌کند که همچون قندیل در شب عشق می‌درخشد.
هوش مصنوعی: شمعی که مثل پروانه به دور تو می‌چرخد، هیچ‌کس نمی‌تواند نفسش را مانند چراغی که در حضورت می‌تابد، به تو تقدیم کند.
هوش مصنوعی: با شعلهٔ عشق تو، قندیل شب وصال تو را با دستان نگهبان می‌سازم و زلف تو را به چنگ می‌آورم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
الله، به فریاد من بی کس رس
فضل و کرمت یار من بی کس بس
هر کس به کسی و حضرتی مینازد
جز حضرت تو ندارد این بی کس کس
ای کرده مرا خنده خریش همه کس
مارا ز تو بس جانا مارا ز تو بس
سبحان اله درین جوانی و هوس
روز و شبم اندیشه همین بودی بس
کاندر پیری ز من بباید کس را
خود پیر شدم مرا ببایست از کس
دل زان خواهم که بر تو نگزیند کس
جان زآن که نزد بی غم عشق تو نفس
تن زان که بجز مهر تواش نیست هوس
چشم از پی آنک خود ترا بیند و بس
ای چون هستی برده دل من بهوس
چون بنشینم غم فراق تو نه بس
گر چون هستی بدستت آرم زین پس
پنهان کنمت چو نیستی از همه کس
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.