الهی، الهی، خطا کردهایم
تو بر ما مگیر آنچه ما کردهایم
گنه کارم و عذر خواهم توئی
چه حاجت بپرسش؟ گواهم توئی
به گیتی نداریم غیر از تو کس
به لطف تو داریم امید و بس
مرا مایهای بس گران دادهای
به شهر غریبم فرستادهای
که تا دولت هر دو عالم خرم
کنم سود و سرمایه باز آورم
کنون میروم کیسه پرداخته
همه سود و سرمایه در باخته
به خود روی خود را سیه کردهام
به بد، کار خود را تبه کردهام
مگر هم تو بر حال فردای من
کنی رحمتی، ورنه، ای وای من
در آن دم که جان عزم رفتن کند،
ز سودای جان مرغ دل پر زند،
مرا ذوق شهد شهادت چشان
به نام خودم ساز و شیرین زبان
ندارم بغیر از تو فریاد رس
الهی در آن دم به فریاد رس
گنه کارم و آنگه امید وار
که دریای فضلت ندارم کنار
مگر باز پوشد گنه داورم
وگر باز پرسد، چه عذر آورم؟
فرو ماندهام سخت در کار خویش
سیه رویم از کار و کردار خویش
ز اشکی که آید به رویم فرو
چه سود است جز ریختن آبرو؟
چه حاصل دهد با گنه کاریم
جز از درد سر ناله و زاریم؟
به عذر گناهم که رسم است و خو
سرشکی همی ریزم آنگه برو
زند هر کس از طاعت خود نفس
مرا تکیه بر رحمت تست و بس
به پیرانسر ار چه گنه میکنم
ولیکن در رحمتت میزنم
خداوندگارا، به حق رسول
که فرما مناجات سلمان قبول
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن شاعر به درگاه خداوند گریه و زاری میکند و از گناهان خود عذرخواهی میکند. او اعتراف میکند که خطا کرده و از خدا درخواست رحمت و بخشش دارد. شاعر احساس تنهایی و ناامیدی میکند و تنها امیدش به لطف الهی است. او به گناهان خود اشاره میکند و از اینکه فراموشکار بوده، ابراز تأسف میکند. در پایان، او با نگاهی به رحمت خداوند و امید به پذیرش دعایش، به مولا و پیامبرش توسل میجوید.
هوش مصنوعی: ای پروردگار، ما مرتکب اشتباه شدهایم، اما تو ما را به خاطر کارهایی که کردهایم، مجازات نکن.
هوش مصنوعی: من خطاکارم و از تو عذر میخواهم. چه نیازی به پرسش وجود دارد؟ تو خود شاهدی بر این موضوع.
هوش مصنوعی: در این جهان، جز تو کسی را نداریم و تنها امید ما به لطف و مهربانی توست.
هوش مصنوعی: تو به من چیزی خیلی ارزشمند عطا کردهای و من را به جایی دورافتاده فرستادهای.
هوش مصنوعی: من میخواهم با خوشبختی و شادی در این دنیا و آن دنیا زندگی کنم و باعث خوشحالی دیگران نیز شوم. برای این کار، به دنبال جمعآوری منابع و ثروت هستم.
هوش مصنوعی: حالا من دارم میروم و تمام سرمایه و دستاوردهایم را از دست دادهام.
هوش مصنوعی: من به خاطر اشتباهات خودم، چهرهام را در نظر خودم زشت کردهام و کارهایم را به خاطر آن خراب کردهام.
هوش مصنوعی: آیا تو نسبت به آینده من لطفی نمیکنی؟ در غیر این صورت، وای به حال من!
هوش مصنوعی: زمانی که جان به جدایی فکر میکند، دل مانند مرغی که به پرواز در آید، از عشق و آرزوها پر میکشد.
هوش مصنوعی: مرا طعم لذت شهادت بچش و به نام خودم آواز بخوان و سخنانی شیرین بر زبان بیاور.
هوش مصنوعی: من به جز تو هیچ کمک کنندهای ندارم، ای خدا! در آن لحظه از تو یاری میطلبم.
هوش مصنوعی: من گناهکارم و در عین حال امیدوارم، زیرا کنار من دریای فضیلت تو وجود ندارد.
هوش مصنوعی: آیا خداوند مرا ببخشاید یا اگر دوباره از من سوال کند، چه بهانهای میتوانم بیاورم؟
هوش مصنوعی: من در کارهای خود به شدت دچار مشکل و ناامیدی شدهام و از رفتار و اعمال خودم خجالتزده و سیهرو هستم.
هوش مصنوعی: از اشکی که بر صورت من میریزد، چه فایدهای جز از دست دادن آبرو دارد؟
هوش مصنوعی: چه نتیجهای از گناهکاری ما حاصل میشود جز اینکه فقط دچار دردسر و زاری میشویم؟
هوش مصنوعی: به خاطر گناهانم که طبیعی هستند، اشکی میریزم و به سوی تو میآیم.
هوش مصنوعی: زندگی هر فرد بستگی به اطاعت او دارد، اما من تنها به رحمت تو تکیه میکنم و بس.
هوش مصنوعی: من هرچند که به پیرانسر (سزاوار) گناه میکنم، اما در رحمت تو امید دارم و به آن پناه میبرم.
هوش مصنوعی: پروردگارا، به خاطر پیامبرت، دعا و درخواست سلمان را بپذیر.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.