سلمان ساوجی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۱ دی سرو به باغ سرفرازی میکرد سوسن به چمن زبان درازی میکرد در غنچه نسیم صبحدم می‌پیچید با بید و چنار دست بازی میکرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر توصیف می‌کند که در باغ، سوسن با زیبایی خود جلوه‌گری می‌کند و نسیم صبحگاهی با نرمش و لطافت به درختان بید و چنار بازی می‌کند. این تصویر نشان‌دهنده زنده بودن و شادابی طبیعت است.
هوش مصنوعی: در باغ، درخت سرو با سربلندی و وقار در حال رشد بود، و سوسن در چمن با خودپسندی و لحن تند و بی‌ادبانه صحبت میکرد.
هوش مصنوعی: در صبح زود، نسیم ملایم به دور غنچه‌ها می‌چرخید و با درختان بید و چنار بازی میکرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل دوش هزار چاره سازی میکرد
با وعده دوست عشقبازی میکرد
تا بر کف پای تو تواند مالید
دل را همه شب دیده نمازی میکرد
شمع ارچه به گریه جانگدازی میکرد
گریه زده خندهٔ مجازی میکرد
آن شوخ سرش را ببریدند و هنوز
استاده بد و زبان‌درازی میکرد
دیشب بت من چو ترکتازی می کرد
پنداشتم آن مگر ببازی می کرد
در مجلس ما کسی بجز شمع نبود
او نیز بسی زبان درازی می کرد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.