ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصٰالُوا اَلْجَحِیمِ (۱۶) ثُمَّ یُقٰالُ هٰذَا اَلَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ (۱۷) کَلاّٰ إِنَّ کِتٰابَ اَلْأَبْرٰارِ لَفِی عِلِّیِّینَ (۱۸) وَ مٰا أَدْرٰاکَ مٰا عِلِّیُّونَ (۱۹) کِتٰابٌ مَرْقُومٌ (۲۰) یَشْهَدُهُ اَلْمُقَرَّبُونَ (۲۱) إِنَّ اَلْأَبْرٰارَ لَفِی نَعِیمٍ (۲۲) عَلَی اَلْأَرٰائِکِ یَنْظُرُونَ (۲۳) تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ اَلنَّعِیمِ (۲۴) یُسْقَوْنَ مِنْ رَحِیقٍ مَخْتُومٍ (۲۵) خِتٰامُهُ مِسْکٌ وَ فِی ذٰلِکَ فَلْیَتَنٰافَسِ اَلْمُتَنٰافِسُونَ (۲۶) وَ مِزٰاجُهُ مِنْ تَسْنِیمٍ (۲۷) عَیْناً یَشْرَبُ بِهَا اَلْمُقَرَّبُونَ (۲۸)

پس بدرستی که ایشان در آیندگانند در دوزخ (۱۶) پس گفته شود اینست که بودید آن را تکذیب می‌کردند (۱۷) حقا بدرستی که نامه نیکوکاران هر آینه در علیین است (۱۸) و چه چیز دانا کرد ترا که چیست علیین (۱۹) نامه‌ایست رقم کرده شده (۲۰) که گواه می‌شوند آن را مقربان (۲۱) بدرستی که نیکوکارانند هر آینه در نعیم (۲۲) بر سریرها نظاره می‌کنند (۲۳) می‌یابی در رویهایشان تازگی بهشت (۲۴) آشامانیده می‌شوند از صاف شراب مهر شده (۲۵) که مهر پذیرش مشک است و در آن پس باید رغبت کنند رغبت‌کنندگان (۲۶) و مزاجش از نسیم است (۲۷) چشمه‌ایست که می‌آشامند از آن نزدیک‌کردگان (۲۸)