فَلاٰ صَدَّقَ وَ لاٰ صَلّٰی (۳۱) وَ لٰکِنْ کَذَّبَ وَ تَوَلّٰی (۳۲) ثُمَّ ذَهَبَ إِلیٰ أَهْلِهِ یَتَمَطّٰی (۳۳) أَوْلیٰ لَکَ فَأَوْلیٰ (۳۴) ثُمَّ أَوْلیٰ لَکَ فَأَوْلیٰ (۳۵) أَ یَحْسَبُ اَلْإِنْسٰانُ أَنْ یُتْرَکَ سُدیً (۳۶) أَ لَمْ یَکُ نُطْفَةً مِنْ مَنِیٍّ یُمْنیٰ (۳۷) ثُمَّ کٰانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰی (۳۸) فَجَعَلَ مِنْهُ اَلزَّوْجَیْنِ اَلذَّکَرَ وَ اَلْأُنْثیٰ (۳۹) أَ لَیْسَ ذٰلِکَ بِقٰادِرٍ عَلیٰ أَنْ یُحْیِیَ اَلْمَوْتیٰ (۴۰)

پس نه تصدیق نموده نه نماز گذارد (۳۱) و لیکن تکذیب نمود و روی گردانید (۳۲) پس رفت بسوی کسانش بتکبر می‌رفت (۳۳) سزاوارتر است ترا پس سزاوارتر (۳۴) پس سزاوارتر است مر ترا پس سزاوارتر (۳۵) آیا می‌پندارد انسان که وا گذاشته خواهد شد مهمل (۳۶) آیا نبود نطفه از منی که ریخته شود (۳۷) پس بود خون بسته پس آفرید پس راست کرد (۳۸) پس گردانید از آن دو جفت مذکر و مؤنث (۳۹) آیا نیست آن توانا بر اینکه زنده گرداند مردگان را (۴۰)