خوانده بر پاکی خدا را از یقین

آنچه باشد در سماوات و زمین

او عزیز است و حکیم اندر جهات

غالب و استوده کار اعنی به ذات

چونکه بشکستند آن قوم نضیر

از یهودان عهد سلطان نذیر

حکم شد کز آن نواحی وآن دیار

سوی دیگر ارض بربندند بار

بر تواریخ ار که داری هیچ ربط

شرح آن اندر کتب ثبت است و ضبط

وین بود فتحی ز بهر مؤمنین

که شدند ایمن ز بدخواهان دین

یافت این دربارة ایشان نزول

کآن کس است او نزد ادراک و عقول

که برون کفار را ز اهل کتاب

کرد بیرون از دیار او با شتاب

أولِ الْحَشْر اعنی از جهد تمام

اندر اول، راندن ایشان به شام

حشر اخراج است گر دانشوری

جمع را از جا به جای دیگری

کی شما را بود هرگز این گمان

که روند آن قوم بیرون از مکان

هم گمان بردند آن قوم از خطا

هست مانع حصن هاشان از خدا

یعنی آن حصن و حصار استوار

می کند منع از عذاب کردگار

پس رسید از حق عذاب و امتحان

از رهی کایشان نکردند آن گمان

ترس و رعب افکندشان پس در قلوب

بر جلاء تا دل نهادند از کروب

خانه های خود خراب از دست خویش

می نمودند از تعصبهای بیش

هم به دست مؤمنان تا راه ها

گردد ایشان را فراخ از هر کجا

مؤمنان آن خانه ها را منهدم

می نمودند از ثواب مغتنم

لیک می کردند خودهاشان خراب

خانه های خود ز بخل بی حساب

تا کس ار ساکن شود ویران بود

یا که چوب آن به کار آسان رود

پس شما زآن انهدام و اضطرار

یَا أولی الْأبصَار گیرید اعتبار