اقتربت الساعة و انشق القمر

وقت شد نزدیک و مه بشکافت بر

هست اغلب اهل ملت را قبول

که قمر شق شد به انگشت رسول

بعض هم گویند هست این انشقاق

از علامات قیامت در سیاق

آنکه گفت این گشت واقع، راست گفت

خود قیامت احمد (ص) است اندر نهفت

وز نشانهایش بود شقّ قمر

نیست این معنی شگفت اندر نظر

داده باشد گر قیامت را نشان

در وجود خویشتن بر منکران

نزد عارف این معانی بیّن است

گر نفهمد بسته چشمی ممکن است

گر ببینند آیتی این کافران

از علامتهای قدرت در زمان

می کنند اعراض اندر جهر و سرّ

می بگویند این است سحری مستمر

مر ورا دارند بر کذب و کنند

پیروی ز اهواء خود بَدکیش چند

کُلُّ أمرٍ مستَقِر گیرد قرار

جای خود هر امر یعنی در مدار

آمد اهل مکه را در ناحیه

از خبرهای قرون ماضیه

آنچه در آن باز دارنده بود

از مناهی کآفت بنده بود

حکمتی بالغ در آن است از مقال

که رسیده است آن به سرحد کمال

حکمة بالغ فما تغنی النذر

یوم یدع الداع الی شیئی نگر

سود ندهند انبیاء بر امّتان

نشنوند ار حرفشان را رایگان

پس بگردان روی از ایشان بی جدال

تا شوی مأمور از حق بر قتال

آن چنان روزی که خوانند از سرشت

آن یکی خواننده ای بر شیء زشت

چشمهاشان آن زمان افتاده پیش

که درآیند از قبور از خوف خویش

گویی ایشانند روز واهمه

چون ملخ های پراکنده همه

جانب داعی شتابند آن زمان

یا که گردنها کشند از هر مکان

کافران گویند از شوریده بخت

این به ما روزی است بس دشوار و سخت