گنجور

 
صفی علیشاه

وَ لَقَدْ مَنَنّٰا عَلیٰ مُوسیٰ وَ هٰارُونَ (۱۱۴) وَ نَجَّیْنٰاهُمٰا وَ قَوْمَهُمٰا مِنَ اَلْکَرْبِ اَلْعَظِیمِ (۱۱۵) وَ نَصَرْنٰاهُمْ فَکٰانُوا هُمُ اَلْغٰالِبِینَ (۱۱۶) وَ آتَیْنٰاهُمَا اَلْکِتٰابَ اَلْمُسْتَبِینَ (۱۱۷) وَ هَدَیْنٰاهُمَا اَلصِّرٰاطَ اَلْمُسْتَقِیمَ (۱۱۸) وَ تَرَکْنٰا عَلَیْهِمٰا فِی اَلْآخِرِینَ (۱۱۹) سَلاٰمٌ عَلیٰ مُوسیٰ وَ هٰارُونَ (۱۲۰) إِنّٰا کَذٰلِکَ نَجْزِی اَلْمُحْسِنِینَ (۱۲۱) إِنَّهُمٰا مِنْ عِبٰادِنَا اَلْمُؤْمِنِینَ (۱۲۲)

و بحقیقت منت نهادیم بر موسی و هارون (۱۱۴) و نجات دادیم آن دو تا را و قومشان را از غمی بزرگ (۱۱۵) و یاری کردیم ایشان را پس بودند ایشان غالبان (۱۱۶) و دادیم آن دو را کتابی واضح (۱۱۷) و هدایت کردیم آن دو تا را راه راست (۱۱۸) و وا گذاشتیم بر ایشان در پیشینیان (۱۱۹) سلام بر موسی و هارون (۱۲۰) بدرستی که ما همچنین پاداش دهیم نیکوکاران را (۱۲۱) بدرستی که آن دوتااند از بندگان ما که گروندگانند (۱۲۲)

موسی و هارون بر آنها منّتی

ما نهادیم از نشان رحمتی

هم خود و هم قومشان را بی ز بیم

باز برهاندیم از کرب عظیم

وَنَصَرْنَاهُم فَکَانُواْ غَالِبِین

هُم وَءَاتَینَا کِتَابَ الْمُستَبِین

راه بنمودیمشان بر راه راست

که به جنّت موصل آن هم بر لقاست

هم ثنای نیک ز ایشان در جهان

باز ما هِشتیم اندر امّتان

باد بر موسی و بر هارون سلام

هست این پاداش نیکان بالتمام

هر دو بودند از عباد مؤمنین

مر مصدّق بر همه احکام دین