گنجور

 
صفی علیشاه

إِنَّمٰا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هٰذِهِ اَلْبَلْدَةِ اَلَّذِی حَرَّمَهٰا وَ لَهُ کُلُّ شَیْ‌ءٍ وَ أُمِرْتُ أَنْ أَکُونَ مِنَ اَلْمُسْلِمِینَ (۹۱) وَ أَنْ أَتْلُوَا اَلْقُرْآنَ فَمَنِ اِهْتَدیٰ فَإِنَّمٰا یَهْتَدِی لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَقُلْ إِنَّمٰا أَنَا مِنَ اَلْمُنْذِرِینَ (۹۲) وَ قُلِ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ سَیُرِیکُمْ آیٰاتِهِ فَتَعْرِفُونَهٰا وَ مٰا رَبُّکَ بِغٰافِلٍ عَمّٰا تَعْمَلُونَ (۹۳)

جز این نیست فرموده شدم که بپرستم پروردگار این بلد را که حرام گردانید او را و مر او راست همه چیز و فرموده شدم که باشم از منقادان (۹۱) و آنکه بخوانم قرآن را پس آنکه هدایت یافت پس جز این نیست که هدایت می‌یابد برای نفس خودش و آنکه گمراه شد پس بگو جز این نیست که من از بیم‌کنندگانم (۹۲) و بگو ستایش مر خدا را بزودی می‌نماید شما را آیتهایش پس بشناسید آن را و نیست پروردگار تو بیخبر از آنچه می‌کنید (۹۳)

غیر از این نبود که فرموده شدم

که پرستم رب این شهر و حرم

مکه یعنی کآن سرا و شهر ماست

این بیان بر مکیان از مصطفی ست

آن خدایی که نمود است او حرام

آنچه آن را هست هتک احترام

هست هر چیزی مر او را از پسند

جمله یعنی عبد و مملوک وی اند

امر کرده هم شدم از رب دین

اینکه باشم مر ورا از مسلمین

یا که قرآن را بخوانم مستدام

هم به امر و نهی آن سازم قیام

راه یابد پس هر آن نبود جز این

که ز بهر خویش یابد ره یقین

وآنکه گمره شد پس ای احمد (ص) بگو

نیستم جز بیم ده از امر او

گو ستایش مر خدا را بر سزاست

وین نبوّت بر من اِنعام از خداست

زود آیتهای خود را بر شما

او نماید پس شناسیدش بجا

نیست ربّت غافل از آنچه کنند

با تو ایشان از پسند و ناپسند