گنجور

 
صفی علیشاه

وَ اَلَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا اِصْرِفْ عَنّٰا عَذٰابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذٰابَهٰا کٰانَ غَرٰاماً (۶۵) إِنَّهٰا سٰاءَتْ مُسْتَقَرًّا وَ مُقٰاماً (۶۶) وَ اَلَّذِینَ إِذٰا أَنْفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَ لَمْ یَقْتُرُوا وَ کٰانَ بَیْنَ ذٰلِکَ قَوٰاماً (۶۷) وَ اَلَّذِینَ لاٰ یَدْعُونَ مَعَ اَللّٰهِ إِلٰهاً آخَرَ وَ لاٰ یَقْتُلُونَ اَلنَّفْسَ اَلَّتِی حَرَّمَ اَللّٰهُ إِلاّٰ بِالْحَقِّ وَ لاٰ یَزْنُونَ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذٰلِکَ یَلْقَ أَثٰاماً (۶۸) یُضٰاعَفْ لَهُ اَلْعَذٰابُ یَوْمَ اَلْقِیٰامَةِ وَ یَخْلُدْ فِیهِ مُهٰاناً (۶۹) إِلاّٰ مَنْ تٰابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صٰالِحاً فَأُوْلٰئِکَ یُبَدِّلُ اَللّٰهُ سَیِّئٰاتِهِمْ حَسَنٰاتٍ وَ کٰانَ اَللّٰهُ غَفُوراً رَحِیماً (۷۰)

و آنان که می‌گویند پروردگار ما بگردان از ما عذاب دوزخ را بدرستی که عذابش باشد لازم (۶۵) بدرستی که آن بد است از راه قرارگاه و مقام (۶۶) و آنان که چون انفاق کنند اسراف ننمایند و تنگ نگیرند و باشد میان آن اعتدالی (۶۷) و آنان که نمی‌خوانند با خدا الهی دیگر را و نمی‌کشند تنی را که حرام گردانید خدا مگر بحق و زنا نمی‌کنند و کسی که می‌کند آن را می‌یابد عقوبت را (۶۸) مضاعف می‌کند مر او را در عذاب روز قیامت و جاوید می‌باشید در آن خوار (۶۹) مگر آنکه بازگشت نمود و گروید و کردگار شایسته را پس آنها را بدل می‌کند خدا بدیهاشان را بخوبیها و باشد خدا آمرزندۀ مهربان (۷۰)

وآن کسان که می بگویند ای خدا

رنج دوزخ را بگردان تو ز ما

زآنکه دوزخ مر عذابش دائم است

مستقری بُد مقامی زشت و پست

وآن کسان که وقت انفاق از درنگ

نه کنند اسراف و نه گیرند تنگ

ایستاده باشد آن انفاقشان

بین تقصیر و هم اسراف از نشان

وآن کسان که می نخوانند از اثر

با خدای خود خدایان دگر

نه کُشند آن نفس را کز حق حرام

قتل او شد جز به حق در انتقام

نه کنند ایشان زناء ور کس کند

آنچه شد ذکر از جزاء بر وی رسد

باشدش در حشر دو چندان عذاب

جاودان در خواری و رنج و عِقاب

جز که آرد بازگشت و بگرود

کارها شایسته و نیکو کند

آن گُره را پس خدا سازد بَدل

مر بدی هاشان به نیکی در عمل

کوست آمرزنده و بس مهربان

بخشد از رحمت گناه بندگان