هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به تصویرسازی از خود به عنوان «بید مجنون» پرداخته و بیان می‌کند که برگ‌هایش نماد خاموشی او هستند. او از دیگران می‌خواهد که به جای پرسیدن درباره‌ی حال و وضعیتش، از زیبایی و لطافت آن برگ‌ها (که نماد وجود اوست) بهره‌برداری کنند و گل بچینند. به عبارتی، او از دیگران می‌خواهد به جای کنجکاوی درباره درونش، به زیبایی‌های ظاهری‌اش توجه کنند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به تصویرسازی از خود به عنوان «بید مجنون» پرداخته و بیان می‌کند که برگ‌هایش نماد خاموشی او هستند. او از دیگران می‌خواهد که به جای پرسیدن درباره‌ی حال و وضعیتش، از زیبایی و لطافت آن برگ‌ها (که نماد وجود اوست) بهره‌برداری کنند و گل بچینند. به عبارتی، او از دیگران می‌خواهد به جای کنجکاوی درباره درونش، به زیبایی‌های ظاهری‌اش توجه کنند.
هوش مصنوعی: ما مانند بید مجنون هستیم و برگ‌های ما نشان‌دهنده خاموشی و سکوت ماست. از این برگ‌ها گل بچین و دیگر احوال ما را نپرس.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.