صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۹۵۰ فرصت نمی‌دهد که بشویم ز دیده خواب از بس که تند می‌گذرد جویبار عمر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به سرعت گذر زمان و بی‌وقفه بودن جریان زندگی اشاره دارد. فردی در تلاش است که از خواب غفلت بیدار شود، اما زمان به قدری سریع می‌گذرد که فرصتی برای او باقی نمی‌گذارد. بنابراین، بازتابی از ناپایداری و فزایندگی عمر انسان است.
هوش مصنوعی: عمر به سرعت در حال گذر است و فرصتی به ما نمی‌دهد تا به خواب و آرامش بپردازیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.