صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۸۹۵ عبث مرغ چمن بر آب و آتش میزند خود را گل بی شرم از آغوش خس بیرون نمیآید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این دو بیت به تماشای و رفتار مرغ چمن و گل بیشرم اشاره دارد. مرغ چمن بدون هدف و به طور بیهوده خود را در آب و آتش میزند، در حالی که گل نیز از آغوش خس (علف) خارج نمیشود. این تصویر، نمایانگر بیمعنایی و ناتوانی در تغییر شرایط است.
هوش مصنوعی: مرغ چمن بدون هدف خودش را در آب و آتش میاندازد، در حالی که گل بیشرم از آغوش علف بیرون نمیآید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.