صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۸۶۸ دندان ما ز خوردن نعمت تمام ریخت اندوه روزی از دل ما کم نمیشود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که با خوردن نعمتها و لذتهای زندگی، دندان (نماد قدرت یا نشاط) ما آسیب دیده و خراب میشود. و در نهایت، غم و اندوهی که در دل داریم، هرگز از بین نمیرود و کم نمیشود.
هوش مصنوعی: دندانهای ما از خوردن نعمتها خراب شده است، اما اندوه روزی و کمبود آن در دل ما از بین نمیرود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.