هوش مصنوعی: در این شعر، پیامدهای منفی تفکر منفی و سرزنش را به تصویر می‌کشد. در بیابان جنون، وجود راهزنی به نام اندیشه، راه را بر کاروان‌های انسان‌ها می‌بندد و کاروان‌ها با سنگ‌های ملامت و انتقاد به‌پیش می‌روند. به طور کلی، این شعر به خطرات اندیشه‌های منفی و انتقادهای مداوم اشاره دارد.
محسن.ق در ۱۰ ماه قبل، جمعه ۸ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۴:۵۹ نوشته:
با درود به شما
کدام راهزن است که زیر تیغ آفتاب راه بر کاروانیانی ببندد که بار شترهای آن سنگ ملامت عاقلان است؟! صحرای جنون از راهزن تهی‌ست. پس ای دیوانه! بی ترس از راهزن، سر به بیابان جنون بگذار و پادشاهی کن!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، پیامدهای منفی تفکر منفی و سرزنش را به تصویر می‌کشد. در بیابان جنون، وجود راهزنی به نام اندیشه، راه را بر کاروان‌های انسان‌ها می‌بندد و کاروان‌ها با سنگ‌های ملامت و انتقاد به‌پیش می‌روند. به طور کلی، این شعر به خطرات اندیشه‌های منفی و انتقادهای مداوم اشاره دارد.
هوش مصنوعی: در بیابان جنون، کسی نمی‌تواند از دزداندیشی نجات یابد و کاروانی که در حرکت است، به سوی سنگ‌های ملامت می‌رود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.